වදන් ඉක්ම වූ සන්නිවේදනය

මානව සන්නිවේදනයේ ප‍්‍රධාන කොටස් දෙකකි. එනම්,

01. වාචික සන්නිවේදනය

02. නිර්වාචික සන්නිවේදනය

වචන භාවිත කරමින් නැතිනම් කට වචනය ඇසුරු කර ගනිමින් කෙරෙන සන්නිවේදනය වාචික සන්නිවේදනය නම් වේ. වර්තමානයේ මිනිසා බොහෝවිට යෙදෙන්නේ වාචික සන්නිවේදනයේය. සරල දිවි පෙවෙතකට අවශ්‍යය සාමාන්‍ය ගැමි වහරේ සිට ලෝකයේ බොහෝ සංකීර්ණ ගැටළු විසදීම දක්වාම ගැමියාට මෙන්ම පාලකයාට සිය කාර්යය ව්‍යූහයන් සඳහා අවශ්‍යය දෙයකි,වචන යෙදීම.

නිර්වාචික සන්නිවේදනය යනු වචනයෙන් තොරව කරනු ලබන සන්නිවේදනයයි. වර්තමාන මිනිසා ඉතා දියුණු විද්‍යාත්මක හා තාක්ෂණික ලෝකයක වාසය කරයි. නමුත් ඔවුන්ගේ ආරම්භය සලකතොත් අද භාවිත වන බොහෝ සංකීර්ණ භාෂා හා ලේඛන රටාවන්ට ප‍්‍රථමයෙන් ඔවුන් ප‍්‍රාථමිකව භාවිත කළේ නිිර්වාචික සන්නිවේදනයයි. වර්තමානයේ නිවසේ සිට මුළු විශ්වයටම නෙත් හෙළීමට හැකි තරම් ඒ සියල්ල සංකේත හා සංඥාවලින් බහුල නිර්වාචික සන්නිවේදන ජාලයක් බව පෙනේ. වාචික සන්නිවේදනය සේම නිර්වාචික සන්නිවේදනයද පුළුල් වපසරියකින් සමන්විත වේ.

නිර්වාචික සන්නිවේදනය, සන්නිවේදන විද්‍යාඥයින් වර්ගීකරණයට ලක් කරන්නේ භාෂා භාවිතයකින් තොරව සිදු කරන සන්නිවේදනයක් ලෙසය. සන්නිවේදන විද්‍යාඥයින් විසින් නිර්වාචික සන්නිවේදනය පිළිබ`දව නිර්වචන රාශියක් ඉදිරිපත් කර ඇත. ”යම්කිසි සන්නිවේදනයක් ඉදිරිපත් කරන ක‍්‍රමයක් ශරීරය මාධ්‍යයක් කරගත් භාෂාවක් වශයෙන් හැඳින්විය හැකිය”යනුවෙන් ජේම්ස් වොට්සන් හා ඈන් හිල් පවසා ඇත. බර්ටන් ආර්. කැන්ෆීල්ඞ් සහ එච්.ෆෙසර් මුවර් දක්වන ආකාරයට ”කථික, ලිඛිත, වචන භාවිතයෙන් යුක්ත වූ සන්නිවේදනය වාචික ලෙසත්, යම් යම් බාහිර ක‍්‍රියාකාරකම්, අභිනයන්, මුහුණින් අදහස් ප‍්‍රකාශ කිරීම් හා පින්තූර මඟින් කෙරෙන සන්නිවේදනය නිර්වාචික ලෙසත් හැඳින්විය හැකිය.” මහාචාර්ය සුනන්ද මහේන්ද්‍රයන් නිර්වාචික සන්නිවේදනය ”සලකුණු හා සංඥාමය භාෂාවකට සම්බන්ධය” යනුවෙන් අර්ථ නිරූපණය කර ඇත. නිර්වාචික සන්නිවේදනය පිළිබඳව අදහස් දක්වන මහාචාර්ය සුනන්ද මහේන්ද්‍රයන්, නිර්වාචික සන්නිවේදනය සිදු කරන ක‍්‍රම කිහිපයක් දක්වා ඇත. එනම් මුහුණෙන් අදහස් ප‍්‍රකාශ කිරීම, අභිනය, අභිරූපනය, නර්ථන රූ, සංගීතය, ගායනා, චිත‍්‍ර, සිතුවම්, මූර්ති හා ක‍්‍රීඩා ආදියයි. ඇල්බට් මෙහෙරායන් ප‍්‍රකාශ කරන පරිදි ”පුද්ගලයන් දෙදෙනෙකු අතර සන්වේදනයක් සිදු වීමේ දීි ඉන් 35%ක් වාචික සන්නිවේදනයට ගැනෙන අතර 65% ක් සිදු වන්නේ නිර්වාචිකව සිදු කරන සන්නිවේදනයටයි.” ගලී සහ ලෙදර්ස් නිර්වාචික සන්නිවේදනය පහත සඳහන් කාර්යයන් ඉටු කරන බව පෙන්වා දී ඇත.

01. පුද්ගලාන්තර සන්නිවේදනයේ දී අර්ථය වටහා ගැනීමට නිර්වාචික සන්නිවේදනය ඉමහත් සේ  උපකාරී වේ.

02. හැ`ගීම් සහ භාවයන් වාචිකව ඉදිරිපත් කරනවාට වඩා හොඳින් නිර්වාචිකව ඉදිරිපත් කළ හැකිය.

03. නිර්වාචික සන්නිවේදනයේ දී අර්ථයන් හා අභිප‍්‍රායයන් සාපේක්ෂ වශයෙන් අවුල් වියවුල් වලින් තොරව ප‍්‍රකාශ කළ හැකිය.

04 නිර්වාචික සංඥා හා ඉඟි නිසා උසස් සන්නිවේදන මට්ටමක් ඇතිකර ගත හැකිය.

05. වාචික සංඥාවලට වඩා නිර්වාචික සංඥා තුළින් කාර්යක්ෂමව සන්නිවේදනය කළ හැකිය.

06. යමක් ඇඟවීම හෝ යෝජනා කිරීම සඳහා වඩාත් සුදුසුම මාධ්‍යය නිර්වාචික සන්නිවේදනයයි.

නිර්වාචික සන්නිවේදනය ප‍්‍රධාන කොටස් දෙකක් යටතේ බෙදේ. එනම්,

01. පුද්ගලයා ආශ‍්‍රිතව අභ්‍යන්තර වශයෙන් දක්නට ලැබෙන නිර්වාචික සන්නිවේදන ක‍්‍රම.

02. පරිසරය ආශ‍්‍රිතව බාහිර වශයෙන් දක්නට ලැබෙන නාර්වාචික සන්නිවේදන ක‍්‍රම.

 පුද්ගලයා ආශ‍්‍රිතව අභ්‍යන්තර වශයෙන් දක්නට ලැබෙන නිර්වාචික සන්නිවේදන ක‍්‍රම පිළිබඳව සඳහන් කිරීමේ දී මයිකල් ආර්ලිල් ගේ විවරණය මෙහිදී ඉතා වැදගත්ය. ඔහු විසින් පුද්ගලයා තුළ  ඇති නිර්වාචික සන්නිවේදන සංඥා දහයක් පමණ ඇති බව පෙන්වා දී ඇත.

01. ශාරීරික ස්පර්ශය

02. සමීපතාව

03. නැඹුරුව

04. පෙනී සිටීම

05, හිස සැලීම

06, මුහුණින් අදහස් ප‍්‍රකාශනය

07. අභිනය

08, ඉරියව්

09. අක්ෂි චලනය

10. භාෂා වියුක්ති බව

පුද්ගලයා විසින් ඇතැම් විටෙක සෘජු ප‍්‍රකාශනයට පරව ඉදිරිපත් කරන කරුණු දහයක් පිළිබඳව ද මයිකල් ආර්ගිල් පෙන්වා දෙයි.

01. සම්බන්ධතාව

02. ලිංගික ආකර්ෂණය

03. ප‍්‍රතික්ෂේප කිරීම

04. ආක‍්‍රමණශීලී බව

05. ආධිපත්‍යය

06. යටපත් වීම

07. සමාදානය

08. බිය

09. දුක

10. සතුට

නිර්වාචික සන්නිවේදනය පිළිබඳව ජනප‍්‍රිය ග‍්‍රන්ථ දෙකක් වන  “The Silent Language”  හා  “The Hidden Demention”  රචනා කළ ඇමරිකානු ජාතික මානව විද්‍යාඥයෙකු වන එඞ්වඞ්.ටී.හෝල් නිර්වාචික සන්නිවේදනය යටතේ ”පරතරය” යන කරුණ ඉදිරිපත් කර ඇත. පුද්ගලයන් අතර තිබෙන පරතරය, සංවාද සබඳකම්, හැඟීම් හා සංකල්පද පරතරය ද දුර සිට බලන්නෙකුට නිර්වාචිකව සන්නිවේදනය වේ. හෝල් සිය නිරීක්ෂණ හා සම්මුඛ පරීක්ෂණ අනුව මිනිසුන් එකිනෙකා සම`ග ෂන්නිවේදනයෙහි යෙදෙන පරතරය කලාප 04ක් වශයෙන් හඳුනාගෙන ඇත. එනම්,

01. කුළුපග පරතරය

02. පෞද්ගලික පරතරය

03. සමාජීය පරතරය

04. පොදු පරතරය

මෙහිදී කුළුපග පරතරයක මිනිසුන් එකිනෙකා සමඟ සෘජුව සබඳතා පවත්වති. මෙහිදී එකිනෙකා අතර දුර ප‍්‍රමාණය අඟල් 06-18 ත් අතර වේ. දරුවා සහ මව අතර ඇති පරතරය, පෙම්වතුන් අතර ඇති පරතරය කුළුපග පරතරයට නිදසුන්ය. පෞද්ගලික පරතරයේ දී මිනිසුන් අඟල් 06-18 දක්වා ප‍්‍රමාණයක් දුරින් සිටිති. පෞද්ගලික සංවාදයන් හි යෙදෙන අතරතුර තබා ගන්නේ මෙම පරතරයයි. එය අනෙක් පුද්ගලයාගේ ප‍්‍රතික‍්‍රියා දැකීමට තරම් ආසන්න වුවද, ඔහුගේ හෝ ඇයගේ කුළුපග පරතරයට ඇතුළු වීමට තරම් සමීප නොවේ. සමාජමය පරතරයේ දී මිනිසුන් අඩි 04-12 දක්වා ප‍්‍රමාණයක් දුරින් සිටිති. සමාජීය රැුස්වීම් හා සම්මුඛ පරීක්ෂණ, සමාජීය පරතරයක අවස්ථා දැක්වෙන උදාහරණ වේ. අඩි 12 කට වැඩි ප‍්‍රමාණයක් පොදු පරතරයේ දී භාවිත කරයි. මෙවන් පරතරයක දී මිනිසුන් වඩා උස් හඩින් කතා කරන අතර, අතිශයෝක්තියෙන් අභිනය දක්වති. මෙම පරතරයේ දී සන්නිවේදනය වඩා විධිමත් වන අතර පුද්ගලයන් ට අන්‍යෝන්‍ය ලෙස සම්බන්ධකම් පැවැත්වීමේ අවස්ථා සීමා කරයි. දේශපාලඥයන් හා පොදු ජනතාව අතර ඇති පරතරය පොදු පරතරයට එක් නිදසුනකි.

පුද්ගලයා ආශ‍්‍රිතව අභ්‍යන්තර වශයෙන් දක්නට ලැබෙන නිර්වාචික සන්නිවේදන ක‍්‍රම මෙන්ම පරිසරය ආශ‍්‍රිතව බාහිර වශයෙන් දක්නට ලැබෙන නාර්වාචික සන්නිවේදන ක‍්‍රමයන් ද නිරිවාචික සන්නිවේදනයේ දී වැදගත් වේ. සමස්ත පරිසර පද්ධතියම හුදු නිර්වාචික සන්නිවේදන ජාලයක් වේ . මෙය එක් එක්  රටවල පවත්නා කාලගුණික, දේශගුණික, භූ ගෝලීය හා දේශ සීමා අනුව වෙනස් වේ. ස්වභාදහම අනුව මිනිසා සංජානනය ගොඩනගාගෙන ඇති ආකාරය අනුව නිර්වාචික සන්නිවේදනයේ ස්වරූපයන් ද වෙනස් වේ.

නිර්වාචික සන්නිවේදනය සිදු වන එක් ප‍්‍රධාන අංගයක් ලෙස ”වර්ණ” දැක්විය හැකිය. කාලයක් සමඟ සමාජය විකාශණය වීමේ දී මෙම වර්ණ වලට විවිධ අර්ථ එකතු වී ඇත.

             සුදු වර්ණය - පිවිතුරු බව

             කළු වර්ණය - විරෝධය පෑම

             රෝස වර්ණය - සියුමැලි බව

             ලා නිල් වර්ණය - වටිනාකම

             ලා කොළ වර්ණය - විචක්ෂණභාවය

             තද නිල් වර්ණය - සමාදානය

නිර්වාචික සන්නිවේදනය තුළ වැදගත්වන තවත් එක් අංගයක් ලෙස සංඥා දැක්විය හැකිය. සංඥා දිගු කාලයක් පැවතීමේ දී සංකේතයන් බවට පත් වේ. උදාහරණයක් ලෙස මාර්ග සංඥා දැක්විය හැකිය. නිර්වාචික සන්නිවේදනය වාචික සන්නිවේදනයට වඩා ප‍්‍රබල සන්නිවේදන කි‍්‍රයාවලියකි. නිර්වාචික සන්නිවේදනය මsන් සන්නිවේදන ක‍්‍රියාවලිය ඌණ පූරණය කරයි. නිර්වාචික සන්නිවේදනයේ පහසු ඉදිරිපත් කිරීමේ විලාසය, ආදේශක සන්නිවේදන මාධ්‍යයන් වීම, විශ්වීය අර්ථ ප‍්‍රකාශන ශක්තිය, අවධාරණ ශක්තිය, අදහස් නැවත ගෙනහැර දැක්වීම, නිර්අක්ෂර සමාජයට සන්නිවේදන ක‍්‍රියාවලිය පහසු කිරීම, විශේෂ අවශ්‍යතා ඇති පිරිසට සන්නිවේදනය කිරීම, ආකර්ෂණීය ඉදිරිපත් කිරීම, කාලය ඉතුරු කිරීම, ක්ෂණික ප‍්‍රකාෂණ විධි ක‍්‍රමයක් වීම, යන කරුණු නිර්වාචික සන්නිවේදනය ප‍්‍රබල වීමට හේතු වී ඇත.